در حال بارگذاری ...
...

روایتی از کودکان بلاگر / "پنگوئن نباشیم"

کم نیستند کودکانی که به واسطه پدر و مادرشان به چهره‌هایی شناخته شده و گاه اصطلاحا بلاگر در فضای مجازی تبدیل شده‌اند. اما حضور کودکان به عنوان شومن در این فضا بعد از هیجان‌های اولیه، چه آسیب‌هایی می‌تواند برای آنان در بر داشته باشد.

زیبا برجی فلاح، نویسنده و کارگردان تئاتر  نمایشی را با چنین نگاهی روی صحنه آورده و همزمان با اجرای نمایش «پنگوئن‌ها» در تالار هنر در گفتگویی با ایسنا توضیحاتی درباره این اثر نمایشی ارایه می‌دهد.

این نمایشنامه‌نویس و کارگردان درباره ایده شکل‌گیری نمایش «پنگوئن‌ها» می‌گوید: از آنجا که به عنوان یک مربی نمایش در مهدکودک‌ها مشغول به کار هستم، به واسطه این کار ارتباط بسیار نزدیکی با بچه‌ها دارم و این خود برای من اتفاق بسیار ویژه‌ای محسوب می‌شود، چرا که می‌توانم از نزدیک با دغدغه‌های بچه‌ها و مسائل روزی که گریبان‌گیر آنان است‌، آشنا بشوم. ایده نمایش «پنگوئن‌ها» هم یکی از این دغدغه‌ها بود .

او در توضیح چگونگی شکل‌گیری این نمایش می‌افزاید: «روزی به هنگام چک کردن صفحه اینستاگرام خود، متوجه شدم که یکی از شاگردان ۶ ساله مهد کودک با صورتی که فیلتر داشت وارد لایو شد و حرف‌هایی می‌زد که از یک کودک انتظار نمی‌رفت. با این اتفاق تمرکزم روی این مساله بیشتر شد و تحقیقاتی انجام دادم و دیدم بچه‌های زیادی در این دایره قرار گرفته‌اند و حتی اگر خودشان به اصطلاح بلاگر نباشن، به واسطه یکی از افراد خانواده ، فامیل یا اطرافیان مستقیم و یا غیر مستقیم با این مسائل رو به رو هستند و از آنجایی‌ که جامعه ما با سرعت زیادی به این سمت در حال حرکت است، چه بهتر که بتوانیم از کودکی بر روی مسائلی که «باید» کار کنیم تا بچه‌ها ببینند و یاد بگیرند از تکنولوژی بهتر استفاده کنند تا این وسیله ارتباطی، باعث پیشرفت آنان شود نه اسباب خودنمایی و نمایش و مسابقه که اساسا با مسابقه دادن مخالف هستم.

برجی فلاح درباره بازخورد مخاطبان با توجه به وسیع بودن گروه هدف نمایش آن در سنین مختلف می‌گوید: بازخورد بسیار خوب بوده و البته در بخش‌هایی سوال برانگیز که آیا این نمایش با بزرگترها حرف می‌زند که به جرات باید بگویم خیر! همان‌طور که ما در سنین بزرگسالی که برای درمان خیلی از مسائل پیش تراپیست می‌رویم تا مشکلات ما را بررسی کند، متوجه می‌شویم  تمامی رفتارهای امروز ما، حاصل تجربیاتی است که درکودکی داشته‌ایم. پس چه بهتر که با بچه‌ها درباره خیلی از مسائل مهم همچون نداشتن رقابت ناسالم، عدم گرفتن تایید، دادن عشق به هم، انجام دادن کارگروهی ، دیدن خوشحالی‌های کوچک ولذت بردن از آنها که در نمایش ما هم مطرح می‌شود، گپ بزنیم یا اینکه برای با این موضوعات برای آنان نمایش بسازیم! ما برای بچه‌ها با همه چالش‌ها و سختی‌ها نمایش می‌سازیم تا در زندگی آپارتمان‌نشینی و شهری، آگاهانه‌تر قدم بردارند و خوشحال‌تر باشند.

او با اشاره به دیگر مطالبی که در نمایشش مطرح می‌کند، ادامه می‌دهد: در نمایش ما کار گروهی و تک نفره نبودن مطرح می‌شود. «پنگوئن‌ها» نمایشی است که درباره زندگی دسته‌جمعی یا پنگوئنی صحبت می‌کند. در واقع اگر ما پنگوئن ‌و درخدمت گروه نباشیم، غرق می‌شویم! همچنانکه در کار خودمان یعنی در کار نمایش هم اگر گروهی، به کارگردان یا نمایش تعهد نداشته باشد، قطعا کار پیش نخواهد رفت و حتما غرق خواهد شد.