در «دنیای شگفت‌انگیز اکو و تاکو» به کودک لزوم حفظ طبیعت را نشان می‌دهیم
امنیت سالن های تئاتر از خیلی از محیط ها در جامعه بیشتر است

امید انصاری کارگردان این نمایش که سال قبل نمایش آوازخوان طاس را روی صحنه برد؛ تلاش می کند بدون استفاده از کلام و با استفاده از دنیای رنگ و نور و موزیک بتواند روی مخاطب کودکش اثر گذار باشد. این کارگردان همدانی علاوه بر بازیگری و کارگردانی نمایش، بصورت حرفه‌ای در زمینه طراحی صحنه و لباس هم پرداخته است و در بیش از 30 جشنواره ملی و بین المللی تئاتر حضور داشته و موفق به کسب جوایز مختلفی نیز در آنها شده است. وی فعالیت هنری خود را از سال 82 و با بازی در چند مجموعه کوتاه و بلند صدا و سیمای مرکز همدان شروع کرد و همزمان ضمن طی کردن مراحل آموزش کارگردانی، فیلم‌سازی و غیره در انجمن سینمای جوانان همدان به فعالیت در حوزه تئاتر روی آورد. نمایش دنیای شگفت انگیز اکو و تاکو به نویسندگی شیما شادمانی و کارگردانی امید انصاری هر روز ساعت 18 تیر و مرداد ماه برای مخاطب کودک و نوجوان در تالار هنر واقع در میدان هفت تیر، خیابان مفتح جنوبی، خیابان ورزنده به روی صحنه می رود. با انصاری درباره اجرای نمایشش گفت‌وگویی انجام داده ایم.

فضا و داستان نمایش دنیای شگفت‌انگیز اکو و تاکو یک جور یادآور داستان شازده کوچولو است. چقدر به این شباهت اعتقاد دارید؟

داستان نمایش ما درباره آقای اکو و خانم تاکو است که قدم به کره زمین می‌گذارند و با ساختن دنیای شگفت انگیز خود، زندگی شان را در این سیاره سبز آغاز می کنند. دنیای قشنگ آنها پر از موسیقی دل انگیز و طبیعت زیبا است. بنابراین نمایش ما به لحاظ بصری و ظاهری شباهت های زیادی با شازده کوچولوی اگزوپری دارد؛ اما با موضوعی کاملا متفاوت روبه رو هستیم و در نمایش به خلق انسان و البته نه آدم و حوا پرداخته ایم. به وجود آمدن درخت در قالب انسان در نمایش نشان داده می شود. عروسک‌های نمایش از چوب هستند و مخاطب متوجه چوبی بودن انسان ها می شود و خلقت طبیعت و درخت را نشان می دهیم و اینکه بعدا طبیعت و محیط زیست توسط انسان‌ها از بین می روند. در نمایش شخصیت اکو نماینده محیط زیست و برگرفته از اکوسیستم است. سعی‌مان بر این بوده تا شخصیت‌های نمایش را به موضوع و دغدغه محیط‌ زیست نزدیک کنیم. در این نمایش به مسائل اکوسیستم، آلودگی و از بین رفتن محیط زیست و طبیعت توسط انسان‌ها پرداخته می‌شود.

آیا کار شما جنبه مفهومی دارد؟

بله هم می شود نمایش را به انسان ربط داد و هم به طبیعت. یک جورهایی به تلفیق دو موضوع در نمایش پرداخته شده است. نکته مهم دیگر نشان دادن بر هم خوردن ساختار طبیعت بر اساس رفع نیازهای روزمره انسان ها است و در نهایت مطرح می شود که می شود با اتخاذ روش درست از طبیعت برای تداوم زندگی استفاده کرد و تخریب نباید یک اصل باشد بلکه باید به فکر جایگزینی بود. در آپارتمان ها و محیط اطراف می‌توان گل و گیاه و درخت داشت.

چقدر تلاش کردید این مفاهیم را با زبانی ساده به مخاطب کودک منتقل کنید؟

این نمایش موزیکال کاملاً بدون دیالوگ و بر این اساس به نوعی بین‌المللی و جهان شمول است. از آنجا که این نمایش مفهومی است هر انسانی در هر نقطه از دنیا به تماشای آن بنشیند؛ متوجه موضوع نمایش خواهد شد و در مدت زمان کوتاه 45 دقیقه‌ای نمایش، به جای اینکه لقمه آماده به کودک بدهیم و یک داستان تکراری ببیند و دست بزند و بخندد و در نهایت هیچ بار آموزشی برایشان نداشته باشد؛ بر عکس این روند عمل شده است. کودکی که در سالن حضور دارد به صورت کامل جذب دیدن نمایش می شود؛ زیرا در این 45 دقیقه زمان نمایش حداقل 15 صحنه متفاوت را می بیند و خود کودک دنبال موضوع می گردد و اینکه چه اتفاقی رخ می دهد و ذهنش در تمام مدت اجرا درگیر است و این اتفاقات را کشف می کند. این مسئله را بارها بعد از خاتمه اجرا نمایش از کودکان می پرسیم. جدا از این که مخاطب هدف این نمایش مخاطب سنی 6 سال به بالا است؛ اما در برخی از اجراهای کودکان دو تا سه سال هم به دیدن نمایش آمده اند و خوشبختانه در طول نمایش بدون آنکه از جایشان بلند شوند جذب دیدن نمایش می شوند. شاید این کودکان به لحاظ مفهومی متوجه نشوند؛ اما به لحاظ بصری کاملا درگیر می شوند و کودکان 6 سال به بالا هم کاملا مفهوم نمایش را می فهمند و ابراز می کنند که با دیدن نمایش متوجه شده اند که نباید آشغال بریزیند و درختان را قطع کنند.

بحث خلاقیت هم در ساختار نمایش به گونه‌ای غیر مستقیم برای کودکان تعریف می شود؟

بله در نمایش تلفیق حضور عروسک، تکنیک سایه فیزیکال، بازیگر و مدیا داریم و بازیگران با زانو کوه، با دست درخت و گرگ و خرگوش می‌سازند. خیلی از پدر و مادرها با من در تماس هستند و می گویند بعد از دیدن نمایش بچه ها در خانه با باز و بسته کردن یک در اتاق سایه بازی می کنند و یا با دستانشان در سایه اشکال مختلفی را ایجاد می کنند.

در این شرایط فعلی و حضور کودکان در محیط خانه به دلیل شیوع بحران کرونا چقدر می تواند دیدن نمایش برای آنها دارای ارزش باشد؟

در این شرایط که اغلب فعالیت‌ها دچار محدودیت هستند و حضور در اجتماع بسیار سخت است؛ طبیعی است که خانواده شاید زیاد اعتماد نداشته باشند که به همراه فرزندشان به بیرون بروند. البته این مسئله در برخی از جاها تفاوت دارد و همچنان شاهد ازدحام در مراکز خرید و پاساژها هستیم. به نظرم امنیت سالن های تئاتر از خیلی از محیط های بیرون در جامعه بیشتر است و در زمان اجرا و قبل از آماده شدن، همه پروتکل‌های بهداشتی رعایت می‌شود. یکی از نکاتی که در اجرای نمایش برای آموزش بچه‌ها رعایت شده است استفاده از ماسک توسط بازیگران روی صحنه است. همچنین میزانسن کار نیز تغییراتی پیدا کرده و بازیگران با فاصله از یکدیگر روی صحنه حضور می‌یابند و تالار هنر هم مثل دیگر تماشاخانه‌ها با ۵۰ درصد ظرفیت خودش فعالیت می‌کند و فاصله‌گذای اجتماعی در تالار هنر به صورت یک ردیف درمیان و یک صندلی در میان رعایت می‌شود؛ که این اقدام بسیار خوب است و تماشاگران می‌توانند با رعایت فاصله و امنیت کامل در سالن مستقر شوند. قبل از اجرا نیز کل سالن و صندلی‌ها ضدعفونی می‌شود و حتی ما برای رعایت بهداشت از گریم بازیگران صرف نظر کردیم. ضمن اینکه جلوی در سالن، تست سنجش تب انجام می‌شود و کل مجموعه به صورت کامل ضدعفونی می‌شود. همه عوامل اجرایی پیش از اجرا تست کرونا داده‌اند و بنابراین مخاطبان نگرانی بابت حضور در سالن نمایش نداشته باشند. دیدن بازیگران با ماسک روی صحنه برای بچه ها یک نکته آموزشی بسیار مثبت است.

حرف پایانی؟

تلاش کرده‌ایم با استفاده از قرار دادن نمایش در فضای اینترنت در ظرف این هفته به صورت آفلاین و نه آنلاین برای خانواده هایی که امکان حضور در سالن را ندارند این شرایط را فراهم کنیم که آنها هم به همراه فرزندانشان نمایش را ببینند. البته حضور در سالن و شنیدن موسیقی زنده و فضای شاد با دکورهای زیبا قطعا جذابیت خاص خودش را دارد.