تلاشی برای روشن نگه داشتن چراغ تئاتر در دوران کرونا

رضا معطریان: پنج تا شش ماه نسبت به طول عمر زمین زمان خیلی خیلی کمی است ولی همین زمان کوتاه بسیاری از عادت های انسان را در گوشه گوشه جهان تغییر داده است. مدتی است که درهای سالن های نمایش به روی علاقمندان تئاتر  باز شده است ولی همزمانی این باز گشایی با موج دوم کرونا سبب شده تماشاگر تئاتر به شکل بی سابقه ای کم شود، به گونه ای که گروه‌های نمایشی که در صف اجرا بودند، از اجرا رفتن انصراف می دهند و عطای اجرا را به لقایش می بخشند.

تالار هنر با نمایش «افسانه پری دریایی» دست به یک تجربه تازه زد که من شاهد یک طرف آن بودم. گروه نمایش برای هماهنگی با تیم تصویر برداری و پخش اینترنتی از ساعت سه بعد از طهر در سالن حاضر شده بودند و این درحالی بود که طبق اعلام قبلی قرار بود اجرای زنده و مجازی نمایش راس ساعت هشت شب آغاز شود. طبقه همکف در گرو گروه تصویر برداری بود که با چند دوربین ثابت و سیار تمام تلاش خود را بکار بستند که خروجی قابل قبولی را برای مخاطبان آنلاین خود داشته باشند.

کارگردان تلویزیونی و عوامل فنی و پخش در بالکن تالار تمام نماها را روی خروجی خود چک می کردند تا این تجربه تازه تئاتر ایران با کمترین اشکال و ایراد روبرو شود. نمایش شروع شد و آنگونه که از چهره عوامل اجرای و فنی این تجربه تازه پیدا بود کار بدون مشکل جلو رفت و در نهایت با موفقیت به پایان رسید.

من قضاوتی در مورد مخاطبان تماشاگران این تئاتر آنلاین ندارم و نمی دانم واقعآ دیدن تئاتر آنلاین لذت دیدن تئاتر در تماشاخانه را دارد یا نه ولی به شخصه شاهد تلاش گروه زیادی از عوامل فنی و هنری بودم که از تمام ظرفیت خود استفاده کردند تا این تجربه تازه، راهی باشد برای روشن نگه داشتن چراغ تئاتر و هنر نمایش در دوران کرونا.