دانش‌آموزان مدارس از تجربه تماشای نمایش بی‌بهره هستند

مصطفی رضوی کارگردان نمایش کودک و نوجوان «مامبو جامبو» که  این روزها در تالار هنر روی صحنه رفته، در گفت و گو با ایران تئاتر در خصوص درونمایه این نمایش بیان کرد: متن این اثر برپایه نمایشنامه «هملت شاهزاده کوچک دانمارک» نوشته «تورستن لترز» و با ترجمه ناصر حسینی مهر، توسط المیرا پارسا بازنویسی شده است.  این نمایش مشخصاً بر دنیای کودکی تمرکز دارد. اغلب ما باور داریم که جهان کودکی جهان پاکی و راستی است و متاسفانه هنگامی که به بزرگسالی می رسیم از این خصلت ها فاصله می گیریم؛ بنابراین لازم است هر از چند گاهی به کودکی مان بازگردیم.

این کارگردان تئاتر در ادامه سخنانش در ارتباط با شیوه و فضای اجرای این اثر گفت: این نمایش در قالب ترکیب عروسک و بازیگر زنده اجرا می شود و همزمان با بازنویسی متن و در نشست هایی که با خانم المیرا پارسا داشتیم، تلاش کردیم تا شیوه اجرای اثر را هم پیدا کنیم. بر این اساس می توانم اینطور عنوان کنم که «مامبو جامبو» نمایشی مبتنی بر فضا و طراحی صحنه است. در واقع میزانسن های نمایش بر پایه طراحی صحنه شکل گرفته و هر صحنه طراحی متفاوتی دارد که در عین حال روایتی پیوسته این صحنه ها را با یکدیگر متصل می کند. به این ترتیب در کنار روایت داستانی پیوسته و قصه گو تنوع فضایی زیادی را در صحنه نمایش شاهد هستیم که در همراهی با فانتزی و موسیقی فضایی جذاب را پیش روی مخاطب می گذارد.

رضوی در بخشی دیگر از سخنانش با تشریح رویکردش در ارائه این اثر بیان کرد: ما دراطلاع رسانی ها این شعار را دنبال می کنیم که؛ « این نمایش مختص بچه ها و پدران و مادرانی است که می خواهند فکر کنند». بر این اساس «مامبو جامبو» اثری تفکر محور است که در عین حال به جذابیت های دیداری و شنیداری به عنوان یک اصل در تئاتر کودک و نوجوان پایبند است.

این کارگردان تئاتر کودک و نوجوان در ارتباط با بازخوردهای اجرای این اثر نیز بیان کرد: خوشبختانه باید بگویم در مجموع درصد بالایی از بازخوردهای تماشاگران این نمایش مثبت بوده و بر این اساس به نظر می رسد علاوه بر اینکه عمده مخاطبان ما از تماشای این اثر لذت برده اند، پیام و محتوای نمایش را نیز به درستی دریافت کرده اند. به ویژه باید گفت کودکان همواره از توانایی و آمادگی بالایی در پذیرش محتوا و پیام های تازه برخوردارند و بر خلاف بزرگسالان که گاهاً انتظارات معمول و متداولی را از آثار نمایشی دارند، نسبت به پیام ها و شیوه های مختلف اجرا واکنش های مثبتی از خود نشان می دهند. جای خوشبختی است که امروزه قدرت تشخیص و تصمیم گیری کودکان در خانواده ها هم بالاتر رفته و در بعضی مواقع آن ها هستند که والدین خود را برای دیدن آثار مورد علاقه شان ترغیب می کنند.

رضوی در بخش پایانی سخنانش با اشاره به مقوله مخاطب شناسی تئاتر کودک و نوجوان گفت: مخاطب سنجی تئاتر کوک و نوجوان عرصه های متعددی را در بر می گیرد که بخش بزرگی از آن را باید در مدارس و مراکز آموزشی در نظر گرفت. باید به این نکته توجه کرد که بخش قابل توجهی از مخاطبین تئاتر کودک و نوجوان دانش آموزان مدارس و دیگر مراکز آموزشی هستند که متاسفانه اغلب به دلیل کم توجهی مراکز آموزشی  یا به دلایل متعدد دیگر نمی توانند بهره چندانی از آثار نمایشی داشته باشند. شخصاً به خاطر دارم که در دوران کودکی ام تنها یکبار فرصت تماشای نمایش برایم پیش آمد و با وجود علاقه و اشتیاقم از فرصت های بیشتر در این زمینه محروم شدم. در این ارتباط مایل هستم این پیشنهاد را مطرح کنم که تالار هنر به عنوان تماشاخانه تخصصی تئاتر کودک و نوجوان امکان اجرای نمایش ها را صبح ها و در ساعت هایی که مدارس و مراکز آموزشی فعال هستند فراهم کند؛ تا دانش آموزان نیز بتوانند از تماشای نمایش ها که تجربه جذاب و پرنشاطی را برای آن ها رقم خواهد زد، بهره مند شوند. تا آنجا که اطلاع دارم در اوایل دوره مدیریت جدید تالار هنر، در مقطعی چنین امکانی فراهم شده است و امیدوارم بار دیگر شاهد شکل گرفتن چنین اتفاقی در این مجموعه باشیم.