در تولید تئاتر کودک به فانتزی بها می‌دهم

 

آرش شریف زاده کارگردان نمایش «دزد لالایی ها» گفت: در تجربه هایی که در حوزه تئاتر کودک و نوجوان داشته ام به فانتزی بسیار اعتقاد و توجه دارم.

آرش شریف زاده کارگردان نمایش «دزد لالایی ها» در گفت و گو با ایران تئاتر در ارتباط با محتوا و درونمایۀ این اثر اظهار کرد: نمایشنامه «دزد لالایی ها» نوشتۀ مشترک بهرام جلالی پور و فائزه فیض است و برای چهارمین بار است که اجرایی را بر اساس نوشته های بهرام جلالی پور روی صحنه می برم.  «دزد لالایی ها» درباره مشکلاتی است که بچه ها در مواجهه با مسائل ناشناخته پیش رو دارند. یکی اتز اصلی ترین این مسائل ترس هایی است که کودکان با آن ها درگیر هستند. برای نمونه ترس کودکان از تاریکی که مسئله ای مشترک میان همه کودکان است در این اثر به نوعی دراماتیزه شده که علاوه بر ایجاد مواجهه کودکان با آن با مسائل دیگری پیوند می خورد که می تواند به عنوان راه حلی برای غلبه بر ترس هایشان تلقی شود. برای نمونه ترس کودکان از تاریکی به هنگام خواب شبانه مسئله ای مشترک میان کودکان است در حالی که این روزها با لالایی ها که بخشی از کارکردشان آرامش بخشیدن و زدودن ترس هاست دیگر  انس و الفتی ندارند.

او در باره داستان این نمایش گفت: آوا شخصیت اصلی قصه که از زبان پدر و مادربزرگش داستان لولو را شنیده به دنبال تولد فرزند کوچک‌تر خانواده، سعی دارد لولو را پیدا کرده تا بیاید و لالایی مادرش را با خود ببرد... لولو برای خوابیدن باید لالایی گوش دهد تا کابوس نبیند. لولو زمانی‌که لالایی‌هایش تمام می‌شود تصمیم می‌گیرد به سرزمین آدم‌ها برود و لالایی آن‌ها را با خود بیاورد. او که این‌بار برای گرفتن لالایی به سرزمین آدم‌ها می‌رود به خاطر اشتباه یک بچه آدمیزاد (آوا) را هم با خودش به سرزمین لولوها می‌آورد.

شریف زاده در همین ارتباط افزود: «دزد لالایی ها» در حقیقت در درونمایه خود کارکردهای آموزشی مشخصی را دنبال می کند. اما نگاه کلیشه ای به آن ها ندارد و از طریق فانتزی و تخیل است که مسائل را مطرح می کند. در این نمایش ما با تمام حواس کودکان سروکار داریم و در نهایت علاوه بر ایجاد فضایی جذاب و خوشایند قصد تاثیرگذاری بر مخاطب را داریم. به اعتقاد من در اغلب نمایش های کودکان و نوجوانان این روزها معمولاً یک وجهی است؛ یعنی یا آثاری هستند که تنها به ایجاد فضای شاد می پردازند و یا در نقطه مقابل مسائل تلخ و ناخوشایندی را به مخاطب ارائه می کنند. شخصاً معتقدم که باید موازنه ای میان این وجوه برقرار کرد و اگر هم قرار است در نمایش ها به موضوعات تلخ و غم انگیزی بپردازیم، باید با لطافت و به زیبایی با مسئله روبه رو شد.    

این کارگردان تئاتر در ادامه بیان کرد: اساساً در تجربه هایی که در حوزه تئاتر کودک و نوجوان داشته ام به فانتزی بسیار اعتقاد و توجه دارم؛ به طوری که فانتزی و تخیل در آثارم حرف اول را می زند. به گمان من در این دوره و زمانه که موبایل و اینترنت سرگرمی های کودکان و نوجوانان ما است، بدون دارا بودن جنبه های فانتزی نخواهد توانست مخاطب را آنطور که باید به خود جذب کند.  البته منظور من از فانتزی همه آن چیزی است که مخاطب در روی صحنه با آن مواجه می شود؛ از جادوی صحنه ها و گریم گرفته تا موسیقی و لباس ها. به این ترتیب در نمایش «دزد لالایی ها» هم سعی شده تا با مجموعه ای از عناصر از جمله گریم، پوشش ها، نور، صحنه و بازی ها ترکیبی جذاب و خیال انگیز را پیش روی مخاطب قرار بگیرد. همچنیندر این نمایش از عروسک نیز استفاده شده است و عروسک پشه، مگس و مورچه راوی و نوازنده نمایش هستند. از آنجا که خودم از اعضای انجمن عروسک‌گردان‌ها هستم در قالب آثاری که به صحنه می‌آورم از عروسک استفاده بهینه می‌کنم.

شریف زاده همچنین در پایان سخنانش در ارتباط با بازخوردهای این نمایش  گفت: واقعیت این است که کار در حوزه کودک و نوجوان بسیار سخت است و ظرافت های زیادی را می طلبد که عموماً و به دلایل متعدد در اغلب تولیدات نمایشی کودک و نوجوان رعایت نمی شود. خوشبختانه مدیریت تالار هنر تا جای ممکن از این نمایش حمایت کرد؛ هر چند در نهایت حمایت خانواده ها از نمایش ها بسیار اهمیت دارد چرا که هزینه های تولید کار کودک زیاد است و واقعیت این است که تولیدات این عرصه بدون این حمایت ها با دشواری های بیشتری روبه رو خواهد بود.